Photography - Nijmegen, Gelderland, Netherlands
Door Ruud LinssenDoe het maar eens. Met een camera mensen fotograferen zoals ze zijn. Ongedwongen, menselijk. Terwijl iedereen het met eigen ogen kan zien. Dat je vader, jouw dochter, de liefde van je leven zich toont. Een twinkeling in de ogen, licht over het gezicht, een ondeugende glimlach.Maar: zodra je de camera of smart-phone optilt, is het al weg. Zinloos de ander te vragen nog een keer hetzelfde te doen.Mathijs Hanenkamp is een fotograaf die het lukt. Hij maakt beelden waarvan je meteen de waarde herkent. Echtheid geeft kleur aan de ogen. We kijken even naar binnen bij de ander. Hier wordt niet geposeerd. Om te weten hoe hij dat doet, moet je de fotograaf zelf goed observeren. Ik heb dat gedaan. Meerdere malen, vanuit mijn ooghoeken. Zonder camera ;-). Mathijs is zo iemand die langs de plinten van de kamer binnenkomt. Aan alles zie je dat hij geen stempel op de situatie hoeft te drukken. Een vriendelijk lachje, soms een vleugje ondeugd. Doseert zijn woorden tot wat hij nodig vindt. Na twee, drie zinnen is het meestal weer gedaan. Maar tegelijk is hij – aanwezig. Met alles wat hij heeft. Zeker als hij een foto moet maken. Zoals bij mij toen. Je ziet de totale concentratie achter de camera. Alles is gericht op jou voor de lens. Maar het blijft heel licht. Het is bijna alsof hij een dansje met je maakt. Tot je het resultaat na afloop ziet en denkt: verdomd. Ik vroeg hem eens of hij onzichtbaar wil zijn als fotograaf. Zodat hij raak kan schieten. Nee dus. Ziet hij een groepje mensen, waar een foto in de lucht hangt, dan gaat hij er bovenop staan. En doet mee in de dynamiek. Tot de camera in zijn hand er voor niemand meer is.Geen afstand voor Mathijs.
Squarespace ECommerce
New Relic
Typekit
Mobile Friendly
Vimeo
Bootstrap Framework